Kjære folk!
Det er fastelavnsundag i dag. Frå gammal tid var dette kvelden før byrjinga på fastetida. Det var om å gjere å få i seg nok næring og dagen vart og kalla fleskesundag. Fastelavnbollane er det einaste me har att av skikken med å ete ekstra godt før ein gjer seg klar til å faste.
Kjære folk!
Denne hausten vil eg gjerne lære noko, oppleve noko eg ikkje har vore borti tidlegare og få mogelegheit til å gå ute i naturen.
Sjølvsagt vil eg og sitte inne framfor TV-en og glo, for eg innrømmer gjerne at det er nokre program eg berre MÅ få med meg, elles vil eg kjenne det som om eg går glipp av noko viktig.
Kjære folk!
Er det berre eg som synes det er mykje av maset om kva som er moderne, in og trendy som er litt merkeleg? Eg klarar fint å la vere å bry meg om at alle visstnok burde måle stoveveggane sine i mjuke pastellar. Det engasjerar meg heller ikkje nevneverdig at skjerfa skal vere smalare denne vinteren og at frityrsteikt, indisk mat er det hottaste i år.
Det kan vere kjekt å ikkje vere fullstendig umoderne, men når folk meiner at eg må skrote alle bøkene mine og seie opp abonnementet på papiravisa, då kjenner eg det klør.
Slik som sist veke, startar eg laurdagen med eit slags dikt:
Kjære folk 