Kjære folk!
God sundagsmorgon!
Til jul var eg heldig å få Hans Børli «Samlede dikt» av ei god venninne. I dikta hans er det mykje å finne både til glede og til ettertanke. Eg opnar bloggen min i dag med eit Hans Børli-dikt som eg synes høver til desse dagane med så skiftande kjensler.
Dagene
Dagene kommer, kommer –
De ser på meg,
ventende,
fylt av lys som håper.
Så dimmes de i kvelden,
bortvendt, sårt –
Lik barneøyne som strålte av
en forventning
som brast
Kjære folk!
God morgon!
Det seiest at det er tre ting som kan gjere det umogeleg å få sove; å ha dårleg samvit, å måtte tisse og å vere kald på føtene. Det var ikkje noko av dette som plaga meg i natt, men eg sov ikkje mykje likevel. No veit eg at det også kan vere vanskeleg å sove når ein har veldig mykje fint å tenkje på.
Kjære folk!
No for tida vaknar eg om morgonen med hovudet fullt av to hus, – eit i Holmestrand som skal seljast og eit på Ål som skal renoverast. Eg opplever det som vanskelegare enn elles å få til å konsentrere meg om bloggen min. Det gjeld å finne tema som er morosame nok å skrive om. I dag gjekk det greitt, – så får me sjå korleis det går framover.
Kjære folk!
Eg håpar du som les har ein god sundag.
Dagens tema er kanskje i overkant både alvorsame og filosofiske, men for meg er det slik at det innimellom er fint å bli dytta inn i litt uvante tankerekkjer.
Kjære folk!
Det hender at eg, når eg skal skrive eit blogginnlegg, kjenner meg som ei skulejente som skal høyrast i leksa. Då trøystar eg meg med at dette er berre eit blogginnlegg og at eg skriv berre fordi eg sjølv har lyst.
I dag vågar eg meg frampå om både einsemd og forseintkomarar.
Fortsett å lese «EINSEMD, PÅ PLATTFORMA OG AKKURAT PASSELEG»Kjære folk!
Dersom det hadde vore forventa av meg at eg skulle tenkje nye tankar, då hadde eg ikkje tort å skrive ned ein einaste ein av dei. Det er jo ikkje mange forunt å vere nytenkjande. Gamle tankar derimot, det har me alle, og eg likar å skrive ned mine.
Kjære folk!
Då eg vakna i dag tidleg og høyrde regnet og vinden der ute, tenkte eg at det kan vere vérhardt dette livet. Så no, når hauststormane ristar i veggane våre, og regnet piskar mot rutene, då kan me kanskje alle prøve å gjere det litt lunare for kvarandre.
Kjære folk!
God sundagsmorgon til deg som les!
I dag har eg visst det eg kan kalle ein lure-på-dag, – og lure på, det gjer eg ofte.
Denne sundagen undrar eg meg over både små raritetar og over kvifor kvinner framleis vel å byte bort etternamnet sitt.
Denne veka har det regna mykje. I staden for stadig å lure på kor mykje det har regna, har me skaffa oss ein nedbørsmålar. Kjekt å ha for den som lurar.
Fortsett å lese «SÅ RART, SKIFTE AV NAMN OG VER SNILL»Kjære folk!
God sundagsmorgon!
Når du les bloggen min i dag, vil du finne ut at den ber preg av at ho som skriv, langt ifrå er det ein kan kalle «ung og lovande». Av og til er det fint å kunne glede seg over å vere akkurat slik i sin beste alder.
Kjære folk!
God sundagsmorgon!
Er det slik at kvar dag er som eit blankt ark, og at eg kan velje kva slags fargar eg skal fylle det med? Til ein viss grad er det vel slik, sjølv om eg ikkje er aleine om å velje fargar. Det er jo ingen av oss.
No er klokka snart 8. Eg pleier å leggje meg rundt klokka 23. Eg har altså 15 timar i dag som stort sett er mitt eige ansvar å fylle med dei fargane eg ynskjer at dagen min skal ha, – for meg sjølv og for dei eg har rundt meg.
Fortsett å lese «FANTASI, FJELLFLORA OG DET ER ALLTID EI ÅRSAK»
Kjære folk 